İnsanlar vizyon sahibi olabilmek için ders ve kurs almazlar… Kimi zaman görevleriyle ilgili sanat, kültür, beceri alanında eğitimler alabilir ama hiç kimse benim görüşüm, değerlerim, muhtevam şöyle olsun diye bir ders alamaz, alsa da faydası olmaz!
*
Vizyon kimi zaman istendik yöndeki birikim ve donanımlardır!
Bana çoğu kez sorarlar, yeterli olanların kâfi, niye evlilik yapmıyorsun diye...
-Buyrun, buradan yakın!
-Vision para, pul, ilkel güç değildir.
*
Ölmeyecek miyiz? Diyorlar.
-Elbette öleceğiz...
AMA, aması var işte.
*
Bu nedenle vision sahibi olanlar, toplumdaki diğer bireylere karılınca dil de, edepte, tercihte, öngörü ve iç görü de sorun yaşarlar...
Geçenlerde biri bana kendi dünyasından izlenimleriyle oluşturduğu muhtevasından kaba bişey söyledi... Sövgü diyelim... Apışıp kaldım.
Çünkü ayni tür ve tonda benimde bildiğim ama asla kullanmadığım birçok sövgü, kelime, aşağılayıcı betimlemeler var, ama ben kullanamadım... O kadar Şaşırdım ki; sensin o bile diyemedim.
*
Sinirlerin bozulmuş, senin bence sen bir terapi almalısın, sinirlerin bozulmuş, diyebildim, o sensin diyebilmek isterdim... Ama ürkütmeyen benzer bişey söyledim... Yaşı benden epey küçüktü... Sonrada öyle dediğim içinde ayrıca özür diledim...
Sonra düşündüm ki; başkalarının büyüklenmek ve kibir olarak ifade edebileceği davranımların aslında benim perspektifimin yansımalarıydı...
*
Hani halk arasında bir söylem var ya '' onun seviyesine inmek '' bence vision budur… Yani inmemek,
Yenilebilirsin söz de... Hatta sinirlenebilirsin, üzülebilirsin ama sonra geçer… Hatta bu konuyla ilgili Hz. Mevlana'nın da bir sözü vardır.
"suskunluğum asaletimdendir. Her lafa verecek cevabım vardır. Ama bir lafa bakarım laf mı diye, bir de söyleyene bakarım, adamı mı diye''
Tam da bu olur… Ama yine de karşı taraf için üzülürüm… Süs-püs yerinde, Âlem edebiyatı dilinde ama vision yok, her an her şey beklenebilecek olan bir insan figürü.
*
ÇOK PARA GEREKLİ DEĞİL İNSANA, geçinebileceği kadar, ama farkındalık ve vision gerekebilir... Bu da kanımca, dinlemeyle, okumayla ve karekter özellikleri de biraz bunu güdüler böyle bir olgudur, bu...
Aklıma geldi yazmasam olmaz! Şiir yazan arkadaşlarımız çok bende 10 yıldır O camianın kâh içinde, kâh dışındayım kimi zamanlar iş yoğunluğuma göre,
Zaten şiir yazmak başka, şair olmak başkadır. Ama çoğu şiir yazanlar kendilerini şair olarak lanse ederler,
Günün birinde bir etkinlikteyim... Yanımda bir grup şiir yazan arkadaş var… bunlardan birisi iyice yanıma sokuldu ani bir hareketle, eliyle göz kapağımı yukarıya kaldırarak,
-Bakim, senin gözlerin gerçekten yeşil mi? diye, ansızın bir hareketti, canım da yandı, korktum da...
Elbette Sanat icra edenlerin bir visionları olmalıdır, ama görgüye razı olduğumuz anlar pek çoktu, yaşamlarımızda
*
Benim visionum var, kimi konularda hiç yeteneğim yok, ama!