Kimyasal gübrelerin yerini alabilecek bir bileşik üretirken CO2'yi atmosferden uzaklaştırmak için bir teknik : bu, "biyokömürün" inanılmaz vaadidir. Yirmi yıllık araştırmadan sonra sektör olgunlaştığını söylüyor. Enerji ve tarımda ilan edilmiş bir devrim mi?
Piroliz ile elde edilen bir tür bitkisel odun kömürü olan biochar, avantajları bir araya getirir: toprak için mükemmel bir gübre oluşturmasının yanı sıra temiz enerji üretmeyi mümkün kılar. Son olarak, önemli bir karbon yutağıdır.
HAFFNER ENERJİ
YORUM:
YORUM
Bu makale, Ekim 2022 tarihli aylık Sciences et Avenir - La Recherche n°908 dergisinden alınmıştır.
Birkaç hafta içinde Strasbourg gaz tedarikçisi R-GDS'nin sahasına iki garip konteyner yerleştirilecek. Bu modüller, Strasbourg şehrinin otobüslerine güç sağlamak için hidrojen üretecek. Bu yeni yakıtın gelişim çağında neredeyse sıradan. Ancak bu enerjiyi elde etme süreci son yılların en umut verici yeniliklerinden biridir. Pirolize biyokütleden oluşur.
Çok değerli bir "atık"
Bu reaksiyon, daha önce kullanılan doğal gazın veya yağın yerini alabilecek gaz veya hidrojen üretir. Ama hepsi bu değil. Aynı zamanda %85 karbondan oluşan çok değerli bir "atık" verir: "biyokömür". Gözenekli kıvamda, karıştırıldığı topraklar için mükemmel bir gübredir. Öyle ki, büyük ölçüde doğal gazdan yapılan kimyasal gübrelerin yerini alabilir. Şu anda, Strasbourg'a mümkün olduğunca yakın bir tarımsal kullanım için bir pazar araştırmasının konusudur. Ukrayna'daki savaş nedeniyle Rusya'dan gaz alımının durdurulması ve bu enerjinin fiyatının ikiye katlanması karşısında, biochar yeni bir "siyah altın" gibi görünüyor.
Strasbourg'da, biyokütlenin çoğunluğu, ksilofag böceklerin, kabuk böceklerinin tahribatı nedeniyle büyük miktarlarda ölmekte olan Vosges ormanlarının çamlarından gelir. Biyokömürün geliştirilmesindeki zorluk, nerede üretilirse üretilsin, yakınlarda ve ucuz yeşil atık bulmaktır. Biyokütlenin yakılması konusunda uzmanlaşmış bir şirket olan ve biyokömürde öncü olan ve şu anda tek Fransız üreticisi olan Haffner Energy'nin genel müdürü Philippe Haffner, "Her bölgenin kendi biyokütlesi vardır, diye özetliyor. Normandiya, keten parçaları olabilir (keten üretim artıkları, editörün notu), ormanlık bölgelerde, ağaç endüstrisinden kaynaklanan atıklar, hayvancılık alanlarında, gübre, güney Akdeniz zeytin posasında (soğuk presten arta kalanlar, editörün notu).
